Fotokroniek Special #50 The photo book edition
Weer een avond in pakhuis de zwijger die ik lekker vanuit mijn oude vertrouwde kamer heb mee gemaakt. Wat een heerlijke uitvinding is die livestream!
Deze 50ste editie van Fotokroniek staat geheel in het teken van fotoboeken. Naast twee voor mij bekende gezichten (Rob Hornstra en Eddo Hartman) is Donald Weber er deze avond ook bij. Weber is de fotograaf achter het onlangs verschenen boek War
Sand. War Sand is een groots opgezet onderzoek naar overblijfselen van de oorlog op de stranden van Normandië. Geologie en geschiedenis zijn verenigd in het zand van de historische kustlijn. War Sand is een groots opgezet onderzoek naar overblijfselen van de oorlog op de stranden van Normandië. Geologie en geschiedenis zijn verenigd in het zand van de historische kustlijn en vervolgens weer onder de microscoop gelegd. Zijn fascinerende en vervreemde close-ups zoals onderaan deze blog te zien zijn mijn favoriete beelden van hem.
Hoewel de lezing nog steeds terug te kijken is op de website van pakhuis de zwijger (wat een aanrader is!) zou ik toch graag een aantal punten willen delen die mij bij zijn gebleven.
Zo vertelde Hornstra over de kracht van de eenvoud. Hij is er stellig van overtuigd dat een spannend design niet nodig is bij een fotoboek als de foto's op zichzelf al goed zijn.
For every minute your angry you lose sixty seconds of happiness van Julian Germain is hier een sterk voorbeeld van.
Ook gaf hij de tip om op afstudeershows van Grafische opleidingen te gaan kijken om duurzame en betaalbare samenwerkingen aan te gaan. Dit leek me een zeer waardevolle tip voor toekomstige fotoboeken waar ik wat design hulp bij kan gebruiken.
Eddo Hartman vertelde over zijn series die hij in Korea heeft gemaakt. Hij beschouwt de stad graag als een op zichzelf staand karakter. Uit films haalt hij veel inspiratie en sfeerbeelden. Een goede tip die hij gaf was het namaken van inspirerende beelden die hij tegen komt. Het nabootsen brengt veel inzicht in het maken en kan je verder helpen met je eigen projecten. Daarnaast introduceerde hij de term 'shelf-time' bij me. Dit is de tijd die een project soms nodig heeft om te rijpen tot het tot zijn recht kan komen, vergelijkbaar met een goede wijn eigenlijk. Soms is het beter om even wat afstand van je foto's te nemen om een realistische kijk te vormen op het geen je gemaakt hebt.
Deze blog wil ik graag afsluiten met de vraag: Waarom wil ik dit boek maken? Wat voor doel heeft dit boek en vooral wat is mijn doel? Ik heb nu allicht nog geen geschikt project om in boekvorm uit te brengen maar in de toekomst zal ik deze blog zeker nog even raadplegen.
